| واکاوی تجارب تربیتی در مدرسه : از اجرای مهارت های روانی-اجتماعی تا بازسازی پیوند خانواده-مدرسه |
| کد مقاله : 1239-NCSSE6 (R1) |
| نویسندگان |
|
فائزه غلامی حقیقی *1، مهرسا حسنی1، فاطمه دانافر2، مبینا زارع منشادی1 1دانشجو معلم 2استاد دانشگاه |
| چکیده مقاله |
| در سالهای اخیر روشن شده است که تجربههایی که والدین و معلمان در مسیر تربیت کودکان به دست میآورند، نقشی تعیینکننده در رشد روانی–اجتماعی دانشآموزان و استحکام پیوند میان خانه و مدرسه دارد. پژوهش حاضر با این هدف انجام شد که دریابد والدین و معلمان چگونه تجربههای تربیتی خود را معنا میکنند و این تجربهها چگونه بر مهارتهای اجتماعی، تنظیم هیجان و سازگاری دانشآموزان اثر میگذارد. در این مطالعه، ۳۰ نفر از والدین و معلمان بهصورت هدفمند انتخاب شدند و از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته، روایتهای آنان از تعاملات تربیتی گردآوری شد. دادهها با رویکرد پدیدارشناسی تحلیل شد. یافتهها نشان داد که تجربیات تربیتی مشارکتکنندگان در قالب یک «نظام چندلایه و پویا» شکل میگیرد؛ نظامی که شامل تقسیم نقشها، شکلگیری هنجارها و الگوهای قدرت تربیتی، کیفیت ارتباط و حمایت متقابل، آیندهنگری و ارزشهای فرهنگی مشترک، و نیز بازتاب رفتارهای بزرگسالان در رفتار کودکان است. این تجربههای زیسته موجب تقویت مهارتهای روانی–اجتماعی دانشآموزان، از جمله تابآوری، جامعهپذیری، خودتنظیمی و توانایی سازگاری با موقعیتهای مختلف میشود و پیوند خانه و مدرسه را پایدار و معنادار میسازد. همچنین روشن شد که هماهنگی، همدلی، گفتوگوی مداوم و اعتماد میان والدین و معلمان، بستری فراهم میکند تا کودکان تجربه تربیتی یکپارچه، حمایتگر و امیدبخش داشته باشند. در پایان، پژوهش بر ضرورت توجه سیاستگذاران و نهادهای آموزشی به تقویت تجربههای تربیتی والدین و معلمان تأکید میکند و پیشنهاد میدهد برنامههای آینده بر توانمندسازی آنان، ارتقای مهارتهای روانی–اجتماعی دانشآموزان و ایجاد سازوکارهای پایدار برای همکاری خانه و مدرسه متمرکز شود. |
| کلیدواژه ها |
| تجارب تربیتی، تعامل خانه–مدرسه، پیوند تربیتی، مهارتهای روانی–اجتماعی، مشارکت والدین و معلمان. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
