نقش والدین و معلمان در مسئولیت پذیری اجتماعی و اخلاق شهروندی کودک دبستانی
کد مقاله : 1182-NCSSE6
نویسندگان
تقی ابوطالبی احمدی *
عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان تهران- پردیس نسیبه
چکیده مقاله
تربیت کودک یکی از وظایف خطیر والدین است که در خانواده صورت می‌گیرد. روان‌شناسان بر این باورند که عمده عوامل شخصیت انسان در همان سال‌های اول زندگی شکل می‌گیرد، بنابراین بهترین دوران برای تربیت متعادل و متوازان هر ‌کسی به دوران کودکی او اختصاص پیدا می‌کند. به عبارت دیگر مناسب‌ترین زمان پرورش رفتارهای مطلوب برای به کارگیری در دوران‌های بعدی زندگی، زمانی است که هنوز شخصیت کودک به صورت کامل شکل نگرفته و مسئولیت این امر مهم در دوره حساس رشد متوجه خانواده می‌باشد. درجریان رشد متعادل در کنار خانواده معلم در مدرسه به عنوان شخصیت الگویی تمام عیار برای کودک نقش مهمی در آماده سازی و پذیرش نقش‌های گوناگون اجتماعی آینده را ایفا می کند. معلم شخص اول و محور اصلی تعلیم و تربیت که در فضای مدرسه فعالیت می‏کند تا مطلب درسی و اصول و مهارتهای زندگی اجتماعی را قابل فهم به دانش آموزان خود منتقل کند و آنها را برای زندگی مسئولانه آینده اجتماع انسانی آماده نماید. یکی از ویژگی‌های بارز معلمان برخورداری از توانایی لازم در برقراری ارتباط مؤثر با دانش آموزان است. معلمان به خوبی می دانند که ارتباط مؤثر با کودکان بویژه در دوره دبستان و سال های نخست ورود به مراکز آموزش رسمی موجب، سلامت روانی، بهبود کیفیت تحصیلی، افزایش کیفیت زندگی، هویت یابی، تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس، کسب مهارتهای اجتماعی، افزایش روحیه سازگاری، خود شکوفایی و تقویت روحیه مسئولیت پذیری واخلاق شهروندی کودکان می شود.
کلیدواژه ها
والدین و معلمان، کودک دبستانی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، اخلاق‌شهروندی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر