تحلیل نقش ادبیات کهن در آموزش تاب‌آوری اجتماعی و مهارت‌های حل مسئله به نوجوانان
کد مقاله : 1166-NCSSE6 (R1)
نویسندگان
علیرضا فاضلی شورکی، سعید دشتی رحمت آبادی *، ابوالفضل زارع‌زاده مهریزی، ابوالفضل فلاح یخدانی
دانشجو کارشناسی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان یزد
چکیده مقاله
نوجوانی دوره‌ای حساس و تعیین‌کننده در زندگی افراد است که با چالش‌های متعدد روان‌شناختی و اجتماعی همراه می‌باشد. ادبیات کهن فارسی به عنوان میراثی ارزشمند، دارای ظرفیت‌های آموزشی فراوانی در زمینه ارتقای تاب‌آوری و مهارت‌های حل مسئله است. هدف پژوهش حاضر، تحلیل نقش و کارکرد ادبیات کهن فارسی در آموزش تاب‌آوری اجتماعی و توسعه مهارت‌های حل مسئله در میان نوجوانان است. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای انجام شد. در این راستا، متون کهن فارسی شامل شاهنامه فردوسی، گلستان و بوستان سعدی، مثنوی معنوی مولوی، دیوان حافظ و منابع حماسی و اخلاقی دیگر مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان داد که ادبیات کهن از طریق ارائه الگوهای رفتاری مثبت، بیان تجربیات زیسته شخصیت‌های داستانی، و ارائه راهکارهای عملی برای مواجهه با مشکلات، می‌تواند به طور معناداری در تقویت تاب‌آوری نوجوانان و ارتقای توانایی حل مسئله آنان نقش ایفا کند. نتایج همچنین حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر ادبیات کهن می‌تواند به عنوان یک رویکرد مکمل در برنامه‌های آموزشی و مداخلات روان‌شناختی نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش ضمن تأکید بر اهمیت بازگشت به میراث فرهنگی و ادبی، پیشنهادهایی برای بهره‌برداری بهینه از این منابع در نظام آموزشی ارائه می‌نماید.
کلیدواژه ها
ادبیات کهن فارسی، تاب‌آوری اجتماعی، مهارت‌های حل مسئله، نوجوانان، آموزش.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی