| توصیف تجربه زیسته در عنصر مغفول همدلی و تقابل طراحی عاطفی با نگرش فناورانه در سیستمهای آموزشی |
| کد مقاله : 1155-NCSSE6 |
| نویسندگان |
|
سمانه سادات موسویان * گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 14665-889 تهران، ایران
Department of Educatio |
| چکیده مقاله |
| هدف این پژوهش، واکاوی عمیق و تبیین تجربه زیسته یک طراح آموزشی در مواجهه با چالش فقدان همدلی و تقابل میان طراحی عاطفی با نگرش ماشینی در سیستمهای آموزشی است. برای دستیابی به این هدف، از رویکرد پژوهش کیفی با روش خودمردمنگاری استفاده شد تا تجربههای حرفهای پژوهشگر در بستر واقعی موقعیتهای طراحی، بهصورت زمینهمند بررسی شوند. دادهها از طریق مشاهدات مشارکتی، یادداشتهای تأملی روزانه و اسناد فرایند طراحی گردآوری و با روش تحلیل مضمون و روایی کشف و استخراج شد. یافتهها در قالب سه مضمون فراگیر صورتبندی شد: اولین مضمون، تقابل پارادایمی (انسان در برابر ماشین) که نشاندهنده بحران هستیشناختی و ناکارآمدی نگاه ابزاری به یادگیرنده است؛ دومین مضمون، همدلی به مثابه زیرساخت که اثبات میکند همدلی نه یک عنصر صوری، بلکه ضرورتی کارکردی برای تحقق شناخت و یادگیری عمیق است؛ و سومین مضمون، بازآفرینی هویت حرفهای که گذار نقش طراح از یک تکنسین سیستمی به طراح انسانگرا را با بهرهگیری از رویکرد تفکر طراحی ترسیم میکند. در نتیجه این پژوهش به معنای عمیقی دست مییابد: عبور از توهم یادگیری و خلق محیطهای آموزشی پویا، تنها با ادغام عناصر عاطفی در طراحی و استفاده عملیاتی از ابزارهای همدلی امکانپذیر است. |
| کلیدواژه ها |
| طراحی عاطفی، همدلی، خودمردم نگاری، طراحی آموزشی، تعاملات انسانی -اجتماعی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
