| بررسی رابطه بین روشهای تدریس فعال و انگیزش تحصیلی دانشآموزان با تأکید بر نقش مدارس بهعنوان سازمانهای یادگیرنده |
| کد مقاله : 1127-NCSSE6 (R1) |
| نویسندگان |
|
سعید کرامتی تولائی *1، یاسین حسن زاده2 1استادیار،گروه علوم تربیتی، واحد کاشمر،دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر،ایران 2دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، بردسکن، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف این مقاله مروری، بررسی رابطه بین روشهای تدریس فعال و انگیزش تحصیلی دانشآموزان با تأکید بر نقش مدارس بهعنوان سازمانهای یادگیرنده است. مرور پژوهشهای انجامشده در سالهای اخیر بهویژه مطالعات داخلی موجود در مجموعه مقالات مورد بررسی، نشان میدهد که بهکارگیری روشهای تدریس فعال مانند یادگیری مشارکتی، نقشه مفهومی، بحثگروهی و فعالیتمحور، تأثیر مثبت و معناداری بر ابعاد مختلف انگیزش تحصیلی دارد. یافتهها حاکی از آن است که این روشها با افزایش مشارکت دانشآموزان، ایجاد فرصت برای تفکر عمیق، تقویت حس خودکارآمدی، فراهمکردن تعاملات اجتماعی سازنده و ارتقای مسئولیتپذیری، زمینه افزایش علاقه، کوشش و تداوم در یادگیری را فراهم میکنند. علاوه براین، بررسیها نشان میدهد اثربخشی روشهای فعال تا حد زیادی به ویژگیهای محیط مدرسه بستگی دارد. مدارسی که ویژگیهای یک سازمان یادگیرنده را دارا هستند از جمله یادگیری مستمر معلمان، فرهنگ مشارکتی، بازخورد مؤثر، حمایت مدیریتی و توجه به نوآوری، قادرند اجرای روشهای فعال را تقویت کرده و انگیزش تحصیلی دانشآموزان را بیش از پیش افزایش دهند. در نتیجه، مرور ادبیات نشان میدهد که رابطه بین روشهای تدریس فعال و انگیزش تحصیلی رابطهای تقویتشونده و دوطرفه است که در بستر مدارس یادگیرنده به بالاترین سطح خود میرسد. این یافتهها میتواند راهنمایی برای معلمان، مدیران و برنامهریزان آموزشی در راستای بهبود کیفیت یادگیری باشد. |
| کلیدواژه ها |
| روشهای تدریس فعال، انگیزش تحصیلی، یادگیری مشارکتی، سازمان یادگیرنده. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
